Hilde Crevits - Tussen Eb en Vloed

Hilde Crevits, viceminister-president van de Vlaamse regering, is al meer dan tien jaar een van Vlaanderens leidende politici. Bij Borgerhoff & Lamberigts verscheen zopas een boek waarin de minister pleit voor een “grote, gematigde volkspartij” die Vlaanderen zou moeten leiden. Sinds 2022 is Crevits minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin binnen de regering-Jambon. Vrij algemeen wordt zij als een van de ‘sterkhouders’ van die regering aangezien. In haar boek voert de minister een opvallend pleidooi voor een politieke herverkaveling op het Vlaamse ‘politieke midden’. Dat is des te opvallender omdat Bart De Wever (N-VA) onlangs een soortgelijke analyse maakte, en ook binnen Open VLD soortgelijke ideeën leven.

Of zo’n grote politieke herverkaveling op het centrum van de Vlaamse politiek mogelijk is, zes maanden voor nog maar eens een ‘moeder aller verkiezingen’ in juni, lijkt twijfelachtig. Maar misschien komt er voor een dergelijk manoeuvre wel ruimte na die verkiezingsslag. Minister Crevits geeft in haar boek namelijk aan dat een verdere staatshervorming voor haar noodzakelijk is. Tegelijk betreurt zij dat het kartel dat ooit tussen CD&V en N-VA bestond, gesneuveld is. “Er lag toen een kans om een brede centrumbeweging te maken. Wij hebben die kans gemist.” Dat belet mevrouw Crevits niet om de beoogde partner van haar partij een paar klappen uit te delen. De partij is verantwoordelijk voor een zekere verruwing in de politiek en steekt de schuld voor het falen te makkelijk op een ander. Maar dat belet haar niet om over de herverkaveling te dromen.